Τομέας Ζωολογίας, Τμήμα Βιολογίας, Σχολή Θετικών Επιστημών Α.Π.Θ.

17. ΟΞΥΤΗΤΑ

Στόχος

Να εισάγουμε τα παιδιά στην έννοια της οξύτητας.

Μέθοδοι

Χρησιμοποίηση των αισθήσεων, παρατήρηση, πείραμα, συζήτηση.

Υλικά

Χυμοί λεμονιού, πορτοκαλιού, σόδα φαγητού, κορεσμένο διάλυμα σόδας φαγητού, νερό με υψηλή συγκέντρωση ασβεστίου, (πάνω από 35mg/l Ca ). Πεχαμετρικό χαρτί, πλαστικά ποτήρια μιας χρήσεως.

Πορεία

Αραιώνω τους χυμούς λεμονιού, πορτοκαλιού, τα διαλύματα της σόδας και του ασβεστίου με νερό κατά το μισό και το 1/4. Ζητούμε από τα παιδιά να κάνουνε ένα συγκριτικό τεστ γεύσης. (Μπορούμε να ζητήσουμε από τα παιδιά να ζωγραφίσουν εικόνες ή να παράγουν ήχους που τους θυμίζουν τις γεύσεις, ή να κάνουν γκριμάτσες. Ζητάμε από τα παιδιά να βαθμολογήσουν την οξύτητα αυτών που δοκιμάσανε και φτιάχνουμε μια κλίμακα. Ακόλουθα, χρησιμοποιούμε το πεχαμετρικό χαρτί. Μετρούμε και διαβαθμούμε τους χυμούς και τα διαλύματα που δοκίμασαν τα παιδιά. Συγκρίνουμε τη διαβάθμιση της γεύσης με αυτή του πεχαμετρικού χαρτιού. Παραθέτουμε το εύρος τιμών του pH στο οποίο μπορούν να ζήσουν διάφοροι οργανισμοί.

Βακτήρια pH 1 έως pH 13
Κυπρίνος (γριβάδι) pH 4,5 έως pH 10,8
Πέστροφα pH 5,5 έως pH 9,4
Άριστη τιμή για τους περισσότερους οργανισμούς του γλυκού νερού. pH 7,5 έως pH 8,5

Στις τιμές που βρήκαμε στα διαλύματα ποίοι οργανισμοί μπορούν να ζήσουν; Τροποποίηση από το water in our life, ITE UNESCO, Berlin 1993 p. 95-96 και το Ποτάμι Δ.Π.Θ 1997, σ.13.

Back