Ονομάζουμε υδρογραφική λεκάνη απορροής τον γεωγραφικό εκείνο τομέα που αποστραγγίζεται από ένα υδρογραφικό δίκτυο, δηλαδή από ένα ρεύμα νερού με το σύνολο των παραποτάμων του, από τις πηγές ως τη θάλασσα.
Οι υδρογραφικές λεκάνες έχουν ποικίλες διαστάσεις. Για παράδειγμα, η επιφάνεια της λεκάνης του Αμαζονίου αντιπροσωπεύει μια έκταση περίπου 7 εκατομμύρια km2, όταν η έκταση της Ελλάδας είναι περίπου 135 χιλιάδες km2.
Η λεκάνη απορροής οριοθετείται, και διακρίνεται από τις γειτονικές λεκάνες απορροής, από μιά γραμμή κατανομής των υδάτων, τον υδροκρίτη. Η επιφάνειά της καθορίζει εν μέρει τον όγκο των συλλεγόμενων νερών και την παροχή των ρευμάτων που την τροφοδοτεί. Η φυτική της κάλυψη επηρεάζει την κατανομή των υδάτων, σ’ αυτά που ρέουν επιφανειακά, σ’ αυτά που καταλήγουν στα υπόγεια στρώματα και σ’ αυτά που εξατμίζονται. Επί πλέον τα αποστραγγιζόμενα νερά επιβαρύνονται με οργανικά υλικά και ανόργανα άλατα, ανάλογα με τη γεωλογική φύση των εκτάσεων που διασχίζουν και το είδος των γεωργικών και βιομηχανικών δραστηριοτήτων και των αστικών λυμάτων. Η λεκάνη απορροής, λοιπόν, εξασκεί μιά σημαντική επίδραση στη ροή, στην παροχή και στην ποιότητα των νερών των ποταμών (Lacroix, 1991).
ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ: 5
